Ik ben vaak gefascineerd door de kleine dingen die me omringen, ik observeer ze zorgvuldig; vaak stap voor stap, voor die mensen die van niets weten  de prachtige dingen om hen heen.
 
Fotografie is als tekenen met licht: dat licht dat reflecteert, filtert, tekent, schaduwen creëert, donkert en verlicht, zo hard of zacht, alles en niet afhankelijk van wie het denkt  te zien.
 
Het verstrijken van de tijd verandert dingen, objecten of mensen ingrijpend; een simpele klik en de magie gebeurt weer, de tijd wordt op dat precieze moment gestopt. Het beeld getuigt van de verandering in de tijd die onverbiddelijk voorbijgaat, waardoor het een herinnering wordt die weet hoe je emoties weer moet geven, soms positief andere negatief, maar dat nog steeds sterke sensaties oproept.

Er wordt gezegd dat er geen slechte onderwerpen zijn, maar alleen slechte fotografen: niets is minder waar.
Vaak vinden de meest opwindende foto's plaats op de gemeenschappelijke plaatsen, waar je elke dag doorbrengt, op de plaatsen die we meestal zien, die in de haast, de stress van het moderne leven of een ander excuus dat er voor zorgt  dat je stopt met observeren.

Ik zou graag willen dat mensen minstens één keer proberen de dingen op te merken die hen vaak omringen, in plaats van verrast te worden wanneer iemand, door middel van een foto naar hen wijst, omdat ieder van ons hetzelfde op duizend verschillende manieren ziet en fotografie is om anderen te laten weten hoe we ze zien.

In ieder van ons zit een potentiële fotograaf: de techniek wordt aangeleerd, de manier van kijken is persoonlijk en verschilt van persoon tot persoon.
Ik geloof dat dit net zo'n expressieve vorm is als schrijven of vertellen; die zich het beste op de ene manier kan uitdrukken, dan op de andere,  dit is de wereld.......zoals ik het zie.......